Hoe groter de afstand
Hoe beter je zien kan
Waar je vandaan komt
Waarheen je gaat
Hoe meer dat je geeft
Hoe meer dat je krijgt
Hoe meer je iets loslaat
Hoe langer het blijft

Dus open jouw armen
Open jouw armen voor alles dat komt
Open jouw armen
De weg naar de stilte
gaat dwars door de storm

(Uit Ruimte, Stef Bos)

Zon 3500 kilometer. En daarvan 1750 fietsend. Dat is de afstand die ik in deze ruim vier weken heb afgelegd. Van Maastricht via Hoge Venen, Eifel, Vogezen, Straatsburg, Zwarte Woud en Beieren naar uiteindelijk het Oostenrijkse deel van de Donauradweg met Wenen als eindbestemming.

Het kan dus gewoon: je fiets pakken, op weg gaan, door de heuvels en de bergen fietsen terwijl je dat niet van tevoren had bedacht, omwegen maken en uiteindelijk toch je doel bereiken.

Het kan dus gewoon: alleen maar zijn en zien wat dat je vervolgens brengt:

• een diepgaande analyse bijvoorbeeld van alle de revue gepasseerde varianten van apfelstrudel;
• uitbreiding van mijn woordenschat op het terrein van lekke banden, kapotte voordragers en alles wat er nog meer met fietstechniek samenhangt;
• en hartgrondige hekel aan regen;
• pure tevredenheid over mijn slow-coffee uit mijn filtertje en de plastic beker die naar cup-a-soup smaakt. En zelfs daar mee in je nopjes zijn. Net zoals met Bifi-worstjes en met La vache qui rit.

Het kan dus gewoon: een keuze maken om het voor een periode anders dan anders te doen: te leven uit vier fietstassen, ’s morgens nog niet te weten waar je ’s avonds slaapt, niets te moeten met het hoofd – of te vinden dat er iets moet het hoofd… -, te schakelen als dingen anders verlopen dan gedacht, te leren omgaan met onzekerheden en te genieten van de ruimte, de vrijheid en de inspiratie die daardoor ontstaat.

Een van de grootste vrijheden is hoe we op de dingen reageren, schrijft Charlie Mackesy in De jongen, de vos, de mol en het paard.

Heeft zeker ook ooit eens een fietstochtje gemaakt.

Soms voel ik me verloren, zei de jongen.
Ik ook, zei de Mol.
Maar wij houden van je,
en liefde brengt je thuis.

Inmiddels ben ik weer thuis. Voor even. In verwondering terugkijkend op dit hele avontuur. Mezelf verbazend over mijn eigen prestatie en uitkijkend naar de ontmoeting met al die mensen die me lief zijn.

Immers: Liefde brengt je thuis.